‘Goedemorgen allemaal. Goed om jullie te zien, zet je microfoontje maar even uit en houd je vinger voor de webcam als je iets wilt zeggen of vragen.’ Zo start nu mijn werkdag en gek genoeg begint deze bijzondere dagopening als leerkracht nog te wennen ook!
Ik zie de voordelen van de nieuwste technische ontwikkelingen. Je kunt kinderen op hun eigen niveau werk bieden door middel van aantrekkelijke software en makkelijk met hen in contact komen, want wat zijn kinderen toch ontzettend handig met alles wat een scherm heeft. Na één keer uitleggen hoe ze kunnen deelnemen aan een video-gesprek, verloopt het digitale contact verrassend soepel. Ik had er zelf eerlijk gezegd toch nét wat meer tijd voor nodig om mijn weg te vinden in deze nieuwe wereld van chatberichten, video-oproepen en instructiefilmpjes opnemen.
Het gevaar is alleen dat de kinderen de tijd en wereld om zich heen vergeten en helemaal opgaan in deze nieuwe digitale omgeving en daarnaast niet veel verder komen dan het maken van een verplicht werkblad, omdat dat gewoon even moet van de meester, juf, papa of mama.
Met plezier thuis leren lezen
Hun wereldje is al zo verkleind door het Coronavirus. Hoe kunnen we ook op afstand ervoor zorgen dat alle kinderen leesplezier ontwikkelen of behouden, blijven groeien in technisch lezen, spelenderwijs en actief hun woordenschat uitbreiden, blijven oefenen met begrijpend lezen en nieuwe spellingregels toepassen?
Elke school en zelfs elke leerkracht binnen een school heeft zijn of haar eigen proces van heel snel schakelen, improviseren en omgaan met deze onwerkelijke situatie. En dat is mooi, want elk kind in de klas heeft nét iets anders nodig en dat weet zijn of haar eigen leerkracht het allerbeste.
Ik merk dat ik word uitgedaagd als leerkracht om anders te kijken naar het onderwijs. Naast het op zoek gaan naar leuke spelsuggesties, knutselopdrachten, werkboekjes en interessante filmpjes, blijft het belangrijk om écht stil te staan bij het uiteindelijke doel wat ik voor ogen heb voor mijn leerlingen in groep 3; dat ze met plezier en begrip goed technisch leren lezen.
En zo ontstonden er digitale leeskringen, creatieve schrijfopdrachten, het lezen van een recept en dan ook echt koken natuurlijk, een buitenwisselbieb, om leesboeken te komen ruilen en een gesprek met de juf als een boek uit is. Het mooie is dat deze initiatieven sommige kinderen prikkelen om juist meer te lezen dan ooit en dat de wereld van het boek en de digitale wereld elkaar kunnen versterken.
Weer terug naar onderwijs óp school!
Maar het maakt ook heel duidelijk voelbaar en zichtbaar hoe belangrijk het is om echt op school te kunnen zijn. Thuis leren lezen is één ding, maar met én van klasgenoten kunnen leren, werkelijk contact hebben met je meester of juf, een eigen wereld hebben, los van je gezin, een krachtige leeromgeving om je heen kunnen hebben, met een mooie afwisseling van vakken en activiteiten, dat is zó belangrijk.
Als leerkracht hoop ik dat ik alles wat ik momenteel in korte tijd bijleer over onderwijs op afstand snel weer kan meenemen naar hoe het hoort te zijn: onderwijs op school!