Het laatste thema van het schooljaar, ‘mijn droomvakantie’, is van start gegaan en de kinderen hebben al prachtige verhalen geschreven over hun eigen droomvakantie. Zo is er een verhaal van Anne over ‘kwala-land’ (dat Australië blijkt te zijn, want daar wonen veel ‘kwala’s’), een reis naar IJsland van Djay, om eetbare planten te zoeken en te overleven in de natuur, en ook een nachtje slapen op Ameland van Olaf. ‘Ik maak een vuurtje’ staat er bij de tekening geschreven. Op de tekening zie ik een poppetje met een stok in zijn hand en ik kan een glimlach niet onderdrukken. We zijn namelijk bijna bij de les ‘brood aan een tak’. Deze begrijpend leesles is een recept om zelf brood te bakken boven een vuurtje.
Vorig schooljaar kwam ik er in de laatste volle schoolweken niet aan toe om dit recept daadwerkelijk op school uit te voeren en hebben de kinderen het recept mee naar huis gekregen voor in de zomervakantie. Nu sluit het zó mooi aan bij de belevingswereld van Olaf dat ik niet anders kan dan het uitvoeren van dit recept op de weekplanning te zetten.
Aan de slag
Als het zover is om het recept te lezen, straalt Olaf. Ja, dit hoort helemaal bij zijn vakantie. Hij vertelt dat hij al eens marshmallows op een stokje heeft geprikt en dat het een soort plakkerig papje werd, maar dat het wel heel lekker was. En hij kan niet wachten om nu zijn brooddeeg boven het vuur te houden.
Samen met Djay en Janna zoekt hij zo snel mogelijk een goed plekje om het deeg te gaan maken. Olaf leest gelijk de lijst met ingrediënten en gooit alles in de bak om te mengen. Djay oppert nog: ‘We moeten eerst het recept goed lezen’, maar daar heeft Olaf echt even geen tijd voor. Zo snel mogelijk pakt hij zijn tak erbij, maar dan merkt hij dat het hem niet lukt om een mooie sliert deeg om de tak te draaien. Wat een teleurstelling.
Als ik hem vraag wat er aan de hand is, heeft Olaf de tranen in zijn ogen staan. ‘Ik kan het niet’, zegt hij. ‘Dat komt goed uit!’, zeg ik, ‘dan kan dit recept jou mooi helpen, zodat je het straks wel kan. Gooi dat plakkerige papje maar gauw weg. Het lijkt wel die marshmallow waar je net over vertelde in de kring! En begin gewoon even opnieuw, met Djay en Janna en met een beetje geduld. Dan komt het helemaal goed!’
Nog een keer….
Dit keer wordt er samen gelezen, eerst het gehele recept en daarna zin per zin. Niet omdat ik dat als leerkracht heb gezegd, maar omdat Olaf dat zelf graag wil. En zo komt het dat hij even later dubbel zo trots met een stok in zijn hand zijn deeg boven het vuur houdt. Nu hij uit ervaring heeft geleerd hoe belangrijk geduld is, wordt zijn broodje net iets te donker, maar dat kan de pret niet drukken, want dit is overduidelijk zijn aller- allerlekkerste broodje ooit! ‘Mag ik ook een kopietje mee naar huis juf, dan kan ik mijn broer leren hoe je een broodje bakt als we naar Ameland gaan’. Dit klinkt nu al als een droomvakantie!
Wil je liever dat juf Helen haar column voorleest? Dat kan hieronder. Wel even je geluid aanzetten….